اندیشه ایرانیان با شعر بقای بیشتری دارد

شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی، یکی از پیچیده‌ترین شاعران تاریخ ادبیات جهان است که گاه باید حق اشعارش را با خوانشی آسمانی ادا کرد و گاه باید مضامین اشعارش را با سنگ محک بیان‌های عاشقانه زمینی سنجید. قدر مسلم اینکه اشعار خواجه شیرازی به اندازه‌ای از رمزینگی و رازآلودگی سرشار است که نسبت‌های آسمانی و زمینی در شعرش، همزمان و توامان، امکان و امتناعی شگرف می‌یابند! باری آن قدر ساده که هر عابری، دل به فالی از او می‌سپارد و هر خانواده ایرانی، بر گرد سفره‌ نوروز یا کرسی یلدا، فراروی می‌گیرد و با احترام و ادب، نیاتش را به سنجه گفتار خواجه حافظ می‌سپارد. آوازه سخنان مواج حافظ به کناره بحر ادب و آداب در ایران منتهی نمی‌شود و این موج بلند اندیشه، صخره‌های سرزمین‌های جدید و دشت‌های بر قدیم  را یک به یک، پیموده و فتح کرده است. پروفسور «ولفگانگ بارز» استادتمام فلسفه تاریخ دانشگاه گوته فرانکفورت، در گفتگو با ایلنا، از چرایی اهمیت حافظ در زمان حال سخن می‌گوید.