ایران کشوری گسترده است و به لحاظ جمعیتی پراکندگی آن متوازن توزیع نشده است اما در تمام پهنه این کشور، مردمانی زندگی می کنند که رسیدگی به وضعیت تحصیل فرزندان آنها بر اساس قانون اساسی بر عهده دولت گذاشته شده است؛ آن هم نه یک قانون عادی و دلبخواهی بلکه طبق اصل سی قانون اساسی «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.» و این مهم هیچ استثنایی ندارد؛ نه در پایتخت، نه کلان شهرها و نه در روستاها و مناطق مرزی. دو کلمه کلیدی «رایگان» و «تا پایان دوره متوسطه» در این قانون وجود دارد که اجرای آن این روزها محل نقد فراوان است.