گزارش افلاطون کلیدی است برای یافتن زمان و تاریخ زندگی زنون. پلوتارک نیز در ضمن تایید سفر زنون به آتن می نویسد که وی شاگرد پارمنیدس بود و زنون نیز در طی اقامت خود در آتن آموزگار پریکلس فرمانروای مشهور آتن بود و به نیروی سخنوری و جدل شهرت داشته است. پارمنیدس هستی را یکپارچه و و احد می دانست که نه تقسیم ناپذیر است و نه دگرگونی شدنی و نه دارای حرکت. زنون نیز که شاگرد او بود می کوشید همین نظرات را به شکل دیگری، از راه نفی نظرات مخالف آن ثابت کند.
مهم ترین نظریه زنون انکار حرکت است. به نظر او هستی دگرگونی ناپذیر است و بنابراین حرکتی در آن نمی تواند روی دهد. استدلال برای انکار حرکت این است که چیز متحرک قبلاً باید به نیمه راه برسد و ممکن نیست که مسافت بی پایانی راه در زمانی محدود در نوردد یا با هر یک از نقطه های آن تماس حاصل کند.
در این استدلال زنون می گوید که یک متحرک نمی تواند از این سر میدان به آن سر برود زیرا وی پیش از آنکه به این نیمه برسد، باید به نیمه آن یعنی به یک چهارم نخست آن برسد و باز پیش از این که به آن برسد باید به نخستین یک هشتم آن برسد و به همین سان تا بی پایان. بنابراین هر متحرکی برای این که از یک نقطه معین مسافتی را تا نقطه دیگر طی کند، باید بی پایان مسافت ها را قبلاً بپیماید. اما از سوی دیگر مسافتی بی پایان را نمی توان در زمانی محدود و معین پیمود، بدین معنا که در هر مسافت معین، بی پایان نقطه ها یافت می شوند و کسی نمی تواند این بی پایان نقطه ها را یک یک در زمانی محدود طی کند. بدین سان اگر هم حرکت روی دهد نمی تواند ادامه یابد. پس حرکت در واقع ممکن نیست.
استدلال دیگر زنون معروف به تیر پرنده است. زنون در این استدلال می گوید چیزی را ساکن می نامیم که در هر لحظه فضایی مساوی با خودش را اشغال می کند. تیر پرنده نیز در هر لحظه در یک مکان، یعنی در فضایی مساوی با خودش یافت می شود بنابراین ساکن است و حرکت آن تنها ظاهری است.
فرهنگ فلسفه درباره زنون می نویسد: وی نخستین کسی است که شکل مناظره را ابتکار کرد و برای ناسازه نما یا پارادوکس های منطقی اش شهرت دارد که به شکلی سلبی مسائل مهم سرشت دیالکتیکی حرکت را مطرح نمود. زنون بر این باور بود که هستی بدون تضاد است و بنابراین هستی متضاد هستی ظاهری است. ناسازه نمای او می خواهد اثبات کند که 1- منطقاً تصور کثرت اشیا ناممکن است، 2- فرض حرکت به تضاد می انجامد. بهترین ناسازه نماهای وی علیه امکان حرکت آخیلیوس و لاک پشت و تیر پرنده هستند (آپوریای زنون). لنین که در برهان های زنون اندیشه کرده بود تاکید می کرد که هگل حق داشت در طرح شبهاتی که به این برهان ها وارد کرد : حرکت به معنای بودن در اینجا و در عین حال نبودن در آن؛ این وحدت پیوستگی و گسستی زمان و مکان است که حرکت را ممکن می سازد.
در آپوریای زنون آخیلوس هرگز نمی تواند از یک لاک پشت که به کندروی معروف است پیش افتد. گیریم که هردو در یک زمان با یک فاصله معین در میان شان آغاز به حرکت می کنند. برای این که آخیلیوس از لاک پشت پیش افتد، نخست باید به نقطه ای برسد که لاک پشت از آنجا آغاز کرده است. در این فاصله لاک پشت مقداری راه پیش است، هنگامی که آخیلیوس به این نقطه برسد، لاک پشت باز هم مقداری پیش افتاده است و این همچنان تابی پایان ادامه دارد! او همواره به لاک پشت نزدیک تر می شود اما هرگز از او جلو نیم افتد. بدین سان نمی تواند هرگز به یک مقصد معین برسد.
اگزیستانسیالیسم؛ تقدم وجود بر ماهیت
پارمنیدس و درک مفهوم مقوله های هستی، نیستی و شدن
آشنایی با پوزیتیویسم ویتگنشتاین
