ظریف نام مصدق را زنده کرد

۲۳ مهرماه ۱۳۳۰ دکتر محمد مصدق نخست وزیر وقت ایران پس از آنکه انگلیس پرونده ایران را در پی ملی کردن صنعت نفت به شورای امنیت ارجاع داد، به نیویورک رفت و درباره عملکرد این شورا گفت: «این دولت ها این سازمان را بوجود آوردند تا از طریق بازوی اجرایی اش ـ شورای امنیت ـ منافع شان را حفظ کند. اگر یک دولت بزرگ عضو شورای امنیت که از امتیاز (حق وتو) برخوردار است، بخواهد موضوعی را که در صلاحیت این شورا نیست، برای رسیدگی به آن قبولاند نظیر مورد مساله جاری نفت ایران، در این صورت شورا چیزی جز یک آلت دست و یک ابزار برای مداخله در کشوری ضعیف و بپاخاسته و بی حق ساختن آن نخواهد بود و نخواهد توانست ماموریت حفظ صلح و امنیت در جهان را به انجام برساند. اگر اعمال نفوذ دولت های دارنده حق امتیاز (وتو) که این امتیاز را خودشان برای خود قائل شده اند ادامه یابد، اعتماد ملل بتدریج از شورای امنیت سلب خواهد شد، نسبت به آراء آن بی اعتنا خواهند شد و نظم در جهان پایدار نخواهد بود.»