رابرت پارک و مکتب شیکاگو

زیمل می دانست که چون نظریه یا روش جامعه شناختی نظام مندی به جای نگذاشته است، میراث فکری او مانند سکه هایی میان جامعه شناسان بعدی توزیع می شود، که از آن ها به شیوه هایی بسیار متفاوت و برای مقاصد گوناگون استفاده خواهند کرد.