بر اساس یک مطالعه در سال ۲۰۱۹، شرکتهای دارویی بیش از صنعت خودروسازی کربن دی اکسید تولید میکنند. در این مطالعه درباره وضعیت صنعت داروسازی آمده است: طبق محاسبات ما، بازار دارو ۲۸ درصد کوچکتر، اما در عین حال ۱۳ درصد آلایندهتر از بخش خودروسازی است.
به عبارت دیگر، شرکتهای دارویی باید میزان انتشار کربن خود را برای سلامت زمین و همه ساکنان آن کاهش دهند.
خوشبختانه گروهی از دانشمندان دانشگاه باث در بریتانیا ممکن است راه حلی برای این صنعت پیدا کرده باشند که دقیقاً به این مقصود برسد.
در مطالعهای که در مجله ChemSusChem منتشر شده است، این گروه فرآیندی را برای تبدیل β-pinene که از اجزای موجود در تربانتین است، به پیشسازهای دارویی و سپس برای سنتز پاراستامول و ایبوپروفن استفاده کردند.
تربانتین(Turpentine) یا روغن تربانتین مایعی است روغنی که از تقطیر انگم انواع درختان کاج بدست میآید و مصارف صنعتی و دارویی دارد. ماده آلی آنها از گروه ترپنها است و ساختار مولکولی گوناگونی دارند. تربانتین یک محلول شیمیایی به شکل روغن و ترکیبی مخلوطی از هیدروکربنهای دو حلقهای با فرمول C۱۰H۱۶ است.
در حال حاضر اغلب شرکتهای تولید کننده این مسکنها از پیشسازهای شیمیایی مشتق شده از نفت خام استفاده میکنند. در عین حال، تربانتین یک محصول جانبی و ضایعات است که صنعت کاغذ در مقیاسی بیش از ۳۵۰ هزار تن در سال تولید میکند.
پژوهشگران میگویند که موفق به استفاده از سقز برای سنتز ۴-HAP، پیشساز بتا بلوکرها، سالبوتامول که داروی استنشاقی آسم است و طیف وسیعی از پاک کنندههای خانگی شدهاند.
این فرآیند «پالایش زیستی» علاوه بر پایداری بیشتر میتواند منجر به هزینههای تولید دارویی باثباتتر برای مصرفکنندگان شود، زیرا تربانتین تحت فشارهای ژئوپلیتیکی مشابهی قرار نمیگیرد که متاثر از افزایش سرسامآور قیمت انرژی و نفت شود.
با این حال، یک مشکل مهم این فرآیند در شکل فعلی آن این است که هزینه بیشتری برای تولید دارو با تربانتین نسبت به استفاده از نفت خام دارد.
پژوهشگران امیدوارند که مصرفکنندگان مایل باشند قیمتهای کمی بالاتری برای داروهای پایدارتر و دوستدار محیط زیست بپردازند، اما بیایید صادق باشیم، وقتی کسی بیمار یا درد دارد، پرداخت هزینه بیشتر برای تسکین درد آخرین چیزی است که مردم میخواهند انجام دهند.