دو سنت باغبانی در فرانسه و انگلیس و ارتباط آن با وجود و فکر

در باغبانی اروپایی دو سنت اصلی وجود داشته و هرکدام از آنها با یک ملت بزرگ اروپا در ارتباط است. ریشه اولیه در فرانسه قرن هفدهم است که معروف شد به Jardin a’ la Francaise به معنی باغ فرانسوی تشریفاتی.

تحسین انگیزترین نمونه این مکتب باغبانی را در باغ vaux le vicomte در 50 کیلومتری جنوب شرق پاریس پیدا می کنید. در اواخر دهه 1650 طرح آن توسط آندره لونوخ Andre le notre  ریخته شد. مهمترین شخصیت در تاریخ باغ فرانسوی و فرزند باغبان لویی سیزدهم.

ایده آندره این بود که طرح همه چیز باید قرینه باشد. باید منظره طبیعی موجود را پاک میکردند و مرزبندی های جای گل ها و استخر همه باید بی نقص می بود. یک چشم انداز باشکوه به طول 1900 متر از پای کاخ تا نقطه پایانی، مجسمه هرکول.

راهروها و پیاده روها در توالی منظم و مجسمه ها و آبگیرها و فواره ها و گل ها و گیاه آرایی های دقیق تنظیم می شدند. از نظر منطقی، دقت و انعطاف ناپذیری، بی عیب و نقص بود.

یک شاهکار دیگری در باغبانی فرانسه در ورسای پیاده شد. آن هم توسط آندره... اینجا  هم قرینه سازی حیرت انگیز و اراده لگام زدن به بی قانونی طبیعت وجود داشت.

 سنت باغ فرانسوی به شدت محبوب شد و به مدت یک قرن حتی در خانه های خیلی ساده تر در تمام اروپا کپی شد ولی برتری اش آن، نهایتاً جای خود را به نظریه جدیدتری داد که در انگلستان قرن هجدهم به وجود آمد که به آن jardin a l’anglaise، باغ انگلیسی می گفتند.

شخصیت اصلی این سنت Capability Brown بود. باغبانی نابغه که مسئول 170 باغ در سراسر انگلیس بود از جمله Petworth  در غرب ساسکس، Bowood در Blenheim plalace و...

باغ انگلیسی نمی توانست از باغ فرانسوی متفاوت تر باشد، در سنت انگلیسی همه چیز باید با طبیعت همکاری می کرد، نه اینکه آن را بهم بریزد. طبیعت وحشی دشمن نبود، نقطه شروع بود که باغبان ماهر انگلیسی جلوه آن را بیشتر می کرد و در جهت آن کار می کرد.

یک باغبان انگلیسی خوب از تکانه های خام طبیعت بهره میبرد. هدف به حساب آوردن و ستایش از طبیعت بود، هر چند این طبیعت دستکاری شده بود تا کمی طبیعی تر به نظر بیاید.

باغ انگلیسی معمولاً یک دریاچه داشت، چمن زارهایی که به آرامی پیچ و تاب می خوردند و بیشه ای از درختان. سنت انگلیسی هم حداقل یک قرن پادشاهی کرد.

این ها دو سنت تاریخی باغبانی هستند ولی در عین حال دو نگاه به وجودند :

سبک فرانسوی درباره عقل گرایی از خود مطمئن و قدرت اراده است. وقتی می خواهیم با برنامه و فکرمان دنیا را تغییر دهیم این احساس را داریم.

سنت انگلیسی یعنی خودمان را با چیزی که وجود دارد انطباق دهیم و در برابر هر چیزی که هست منعطف باشیم. بیشترین استفاده را از عطایا بکنیم و زیبایی و دلبری اش را ببینیم.

ممکن هست به نظر برسد که تقابل و تضاد بین این دو وجود دارد، ولی در بهترین حالت هر دو موضع را در زندگی می خواهیم: باغ فرانسوی و باغ انگلیسی ، تا در شرایط مختلف از آنها استفاده کنیم.

هرکدام از ما احتمالا کمی به سمت یکی از این سنت ها سوگیری داریم و از خرد متمایز مکتب دیگر می توانیم استفاده کنیم.
تفاوت این دو سبک باغداری تند و جدی است ولی در واقع نیاز به هم آمیزی داریم. باغ فرانسوی و باغ انگلیسی : اراده منطقی و پذیرش طبیعت، در واقع جاهایی هست که هم آمیزی این دو را نشان می دهد مانند باغ sissinghurts در Kent که وامدار هر دو سنت است. این الگوی یک فرد ایده آل است، کسی که ذاتش هردو وجه این باغ را دارد و آماده است بستگی به شرایط از یکی از این دو توانایی استفاده کند.

این می شود یک باغبانی جذاب و روان شناسی عاقلانه ...

بیشتر بخوانیم:

 عینک بدون فریم، محبوب سیاستمداران!

 فنون خواندن و روش های موثر آموختن

 چرا نکرونومیکون، ترسناک ترین کتاب دنیاست؟