به گزارشتمیم نیوز
به این نخستین برهان دکارت در اثبات خداوند نقدهای گوناگونی وارد شده است. منتقدان قبول ندارند که خدا تنها علت ممکن تصور من از اوست. آنان می گویند که یک شخص خاص می تواند علت تصور وجودی نامتناهی باشد زیرا آن؛ تصوری صرفاً سلبی است، نفیِ بدون محدودیت ها یا کرانمندی ما. یک وجود نامتناهی صرفاً وجودی بدون محدودیت های من است. دکارت در دفاع از خودش در برابر این منتقدان استدلال کرد که تصور نامتناهی صرفاً نفی کرانمندی نیست.
